Areaal
Orthetrum coerelescens heeft voornamelijk een Westen Midden-Europese verspreiding. Ze komt voor vanaf Ierland en Groot-Brittannië tot de Zwarte Zee en van het Middellandse-Zeegebied tot Zuid- Scandinavië. De soort ontbreekt in grote delen van Noordoost-Europa en Scandinavië. In Noord- Afrika, het oostelijke Middellandse-Zeegebied, het Midden-Oosten, de Kaukasus en oostwaarts tot Indië komt de ondersoort O. c. anceps voor.
Waarnemingen
mannetje
@Brigitte Van Passel
Verspreiding in België (2006)
Zeldzaam. In Vlaanderen is de verspreiding beperkt tot een 40-tal vindplaatsen in de oostelijke Kempen. Belangrijke populaties waar de soort al lang aanwezig is, liggen ondermeer in de regio Mol-Postel- Balen, Zonhoven (De Teut), Neerpelt (Hageven), Lommel (wateringen, koelvijvers Glasfabriek, Molse Nete), Maasmechelen (Kikbeek, Mechelse Heide) en in Rekem-Lanaken (Zijpbeek, Asbeek). In Wallonië werd de soort in de jaren '90 gezien in slechts 14 verspreid gelegen lokaliteiten. Populaties zijn er in Quenast (Waals-Brabant), in Vance- Sampont en het Militair domein te Lagland (Lorraine) en in Libin (Ardennen). Elders betreft het sporadische waarnemingen of losse individuen, mogelijks van kleine, instabiele populaties zoals in Solwaster (Ardennen). Buiten de Kempen komt er in Vlaanderen slechts één populatie voor, nl. in het Torfbroek te Kampenhout (Vlaams-Brabant) waar de soort pas aanwezig is sinds 2001.
Evolutie van de verspreiding
In Vlaanderen is O. coerulescens verdwenen uit een aantal vroegere vindplaatsen, vooral in de Antwerpse Kempen en in Zuid-Limburg. In Wallonië is de verspreiding niet veel veranderd, enkel in de provincie Luik zijn er enkele populaties verdwenen. Selys citeert de soort in de 19e eeuw als “zeer algemeen in vochtige heidegebieden en moerassen en zeldzaam in Haspengouw”. De laatste jaren werden enkele nieuwe gebieden gekoloniseerd zoals in Vlaams- en Waals-Brabant en in de Lorraine.
vrouwtje
@Erik Moonen
Habitat
De Beekoeverlibel komt voor aan kleine, langzaam stromende kwelbeken, meestal in heidegebieden maar ook aan weidebeken, wateringen, grachten en hoogveenslootjes. De beekjes staan meestal onder invloed van kwel en hebben slechts weinig tot geen oevervegetatie. Ook de omgeving heeft vaak een lage, structuurrijke vegetatie zodat de biotoop de ganse dag in de zon ligt.De soort vliegt ook aan kalkrijke bron- en kwelgebieden (ook artificieel bv. uitsijpeling in steengroeven).
Fenologie
De Beekoeverlibel vliegt van de tweede decade van mei tot en met de tweede decade van september, met een piek in juli en augustus. Uiterste data zijn 19 mei en 14 september.
Literatuur