Natuurpunt Werkgroep

Activiteiten

Libellen in België

Publicaties

Over ons

Zwarte heidelibel - Sympetrum danae

Areaal

Sympetrum danae komt vooral voor in Noord-en Midden-Europa. De zuidgrens wordt gevormd door de Pyreneeën en de Alpen. In Frankrijk vooral beperkt tot de noordoostelijke helft en tot de hoger gelegen delen in de rest (o.a. Centraal-Massief ). In Duitsland is ze veel algemener in het noorden dan in het zuiden. De Zwarte heidelibel komt ook vrij talrijk voor in Groot-Brittannië. Naar het oosten toe reikt het areaal over Siberië tot Japan. Ze is ook te vinden in Noord-Amerika.

 

Waarnemingen

 

ZwarteHeidelibelM BVP

mannetje
@Brigitte Van Passel

 

Verspreiding in België (2006)

Algemeen. De Zwarte heidelibel is in alle regio's aanwezig, van de duinen tot in de Lorraine, maar echter het meest frequent en talrijkst in de Kempen en in de veengebieden in de Ardennen. Elders is de soort meer verspreid tot zelfs redelijk zeldzaam (West-Vlaanderen, Leemstreek van Midden-België, Condroz), waar waarnemingen dikwijls betrekking hebben op geïsoleerde exemplaren, waarschijnlijk zwervers.

 

Evolutie van de verspreiding

Vóór 1950 tonen de gegevens de aanwezigheid van de soort aan in heel het land. Selys geeft voor het einde van de 19de eeuw "komt voor in al onze provincies, aan moerassen en venen, elders zeldzaam of toevallig". Uit de periode 1950 tot 1980 zijn waarnemingen bekend uit gans België, met uitzondering van de Condroz en de Fagne-Famenne. De oude gegevens zouden erop kunnen wijzen dat de soort toen ook even verspreid was als nu. Het is dus misschien wel mogelijk dat de verspreiding van de soort niet veel veranderd is gedurende twee eeuwen, hoewel de algemeenheid wel kan afgenomen zijn door het verdwijnen van geschikte habitats.

 

ZwarteHeidelibel BVP

vrouwtje
@Brigitte Van Passel

 

Habitat

De biotoop van de Zwarte heidelibel bestaat uit vennen, allerlei matig voedselrijke plassen en hoogveen. Meestal zijn de plassen van het ondiepe, voedselarme zure type. De oever van die plassen is vaak voor een deel onbegroeid en in het water komen veenmossen (Sphagnum) voor. Zich niet voortplantende adulten kunnen in allerlei biotopen worden waargenomen, zoals voedselrijke plassen en visvijvers.

 

Fenologie

De Zwarte Heidelibel vliegt vanaf half mei tot eind september, soms nog tot half oktober. De grootste aantallen vliegen in augustus. Uiterste data zijn 23 mei en 25 oktober (in 2001).

 

Literatuur

Goffart (1983), Michiels (1987,), Michiels & Dhondt (1987, 1989, 1990).