Bram Versonnen, Geert De Knijf, Ward Vercruysse, Ward Verhaeghe & Tom Van Wichelen — Vier waarnemingen en eerste voortplantingsbewijs van Sympetrum meridionale (Sélys, 1841) in België - Gomphus 2002 volume 18 nr 1/2 p 3
Na een afwezigheid van bijna 100 jaar, werd de Zuidelijke heidelibel (Sympetrum meridionale) in België drie maal waargenomen in juni 2000 en een vierde keer in augustus 2001. De waarnemingen zijn afkomstig van Rekem (Limburg) op 20/06/2000, van Harchies (Henegouwen) op 25/06/2000, van Zelzate (Oost-Vlaanderen) op 25/06/2000 en van Stekene (Oost-Vlaanderen) op 01/08/2001. Twee van de drie waarnemingen uit 2000 hebben betrekking op een onvolwassen mannetje (Rekem, Zelzate) en de derde waarneming betrof een pas uitgeslopen wijfje te Harchies. Dit wijfje is meteen het eerste bewijs van succesvolle voortplanting van Sympetrum meridionale in België. Bijzonder opmerkelijk was de vangst van een onvolwassen mannetje door een huiskat te Zelzate.
Tim Adriaens — Libellen in noordwest-Vlaanderen: status, belang en behoud - Gomphus 2002 volume 18 nr 1/2 p 14
De regio noordwest-Vlaanderen kent een lange odonatologische traditie. Dit artikel behandelt historische en recente verspreidingsgegevens van de geobserveerde soorten (31 in totaal) en wil nagaan wat de belangrijkste gebieden voor libellen (soortenrijkdom, zeldzaamheid) zijn. Gebieden werden geclusterd op basis van soortensamenstelling met behulp van TWINSPAN software. De divisieniveaus werden daarna gevisualiseerd in een GIS-omgeving. Op die manier konden we een idee krijgen over de bruikbaarheid van de indeling in ecodistricten bij de interpretatie van verspreidingspatronen van libellen in de regio. Het Houtland, een ecodistrict met pleistocene dekzanden, bleek meest soortenrijk. Het Rode dopheideveldje (Zevenkerke) staat aan kop met 22 waargenomen soorten. Drie rodelijst soorten werden in het Houtland waargenomen: Cordulia aenea, Leucorrhinia dubia en Coenagrion pulchellum. De laatste is vermoedelijk uitgestorven. In het ecodistrict "duinen" komt de kwetsbare Ischnura pumilio voor. Uit de analyse blijkt dat de indeling in ecodistricten mogelijks te verfijnd is om uitspraken te doen over verspreidingspatronen van libellen. Tenslotte worden enkele suggesties aangehaald voor het beheer en behoud van relevante soorten.